Ve unutma oğlum; bir kadın senin kalbine talip olduysa yapacağın tek şey itaat etmektir. Çünkü aşık bir kadının karşısında durabilecek güce hiçbir zaman sahip değildir erkekler.
İlk aşkını, karısını istiyordu yanında.. Ona hayata nasıl devam edileceğini öğretirdi,biliyordu. Görüp göreceği en yapıcı insan idi karısı. Hep iyi tarafından bakardı, hep umudu olan,hep şükreden. Ama yoktu ya, bilemiyordu Devran şükretmesini de hayata umutla bağlanmayı da....
''Son gece'',dedi içinden Efsun,en son gece kollarında uyuyacaktı.
Sonra yok olacaktı.
''Bu gece kollarında uyuyabilir miyim?'' diye sordu son kez cesurca Efsun.
Devran acı içinde evet anlamında başını salladı.
İki Kalp ayrı kafeslere kapatıldık
Bundan sonrası hasret kokacaktır
Hadi gel,
Nefessiz kalana kadar sevelim birbirimizi.
Kalbimizin yettiği kadar özleyelim
ellerimize.
Parmak uçlarımızdan okusunlar sevdamızı
Kirpiklerimizin çektiği kadar akalım ellerimize
Kan olup oturalım birbirimizin gözlerine,
Adımıza ''Aşk'' desinler...
noktayı koydu geceye,
Dudaklarının ucunda son verdi şiire.
Nefesleri karışırken birbirine, son cümle
"Tenimde parmak izin kalsın Efsun...
Benim ol bu gece"
İlk önce bembeyaz olacaksın,parlayacaksın her daim.
Ayna gibi birbirinizi yansıtacaksınız.
Ruhunuza eş olacak her bir zerreniz.
Sonra diğer renge bürüneceksiniz.
Kan kırmızı olacaksınız.
Aşkı kırmızı ile boyayacaksınız.
Kanınız bile bir akacak.
Kalbiniz bir atacak.
Aşkı iki renkle resmedeceksiniz.''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder