Elsa'nın Kitaplığı: Sen Benim Kaderimsin / Ayşegül Çicekoğlu YORUM ve ALINTI

Adı: Sen Benim Kaderimsin

Yazar: Ayşegül Çiçekoğlu

Yayınevi: Olimpos Yayınları

Sayfa Sayısı: 400

Kapak Uygulama: Gamze Aydeniz

Çıkış Tarihi: 2015

Sen Benim Kaderimsin; bitmeyen bir aşkın, sevdiğinin gözlerinin içine bakıp, titreyen bir yüreğin, sabrın ve sadakatin hikayesi...

İnatçı, hırçın ve dikbaşlıydı Zeynep. Öyle her erkeğin çekebileceği bir kız değildi. Kendi de bunun farkında olduğu için "Evlenmeyeceğim!" derdi.

Çapkın, serseri ve yakışıklıydı Selçuk. Zeynep'i ilk kez gördüğünde, o daha ufacık bir bebekti. Parmağını tutan ve ona gülümseyen bu bebeği, ilk görüşte sevdi.

Onlar didişe didişe birlikte büyüdüler, birlikte oynadılar ve zamanı geldiğinde de yüreklerinde büyüyen sevgiye karşı koyamadılar. Ama Selçuk, "Kirpi" diye çağırdığı kıza aşık olduğunu anladığında, uzun ve yorucu bir yolun kendini beklediğini bilmiyordu. Yine de ne olursa olsun tek bir şeyden emindi: Bu inatçı Kirpi'yi ilk gördüğü andan beri seviyordu ve ondan asla vazgeçmeyecekti. Peki ya Kirpi buna ne diyecekti? Unutmayın, onun dikenleri vardı! Onlar birbirlerinin kaderi olabilecek miydi?
(Tanıtım Bülteninden)

Onu öpmek insan ayağı değmemiş ormanlarda gezmek ve en yüksek dağların

tepesinden bakmak gibiydi.

Ayşegül Çiçekoğlu - Sen Benim Kaderimsin

İnatçı hırçın ve dik başlı bir karakter olan Zeynep iki abisi ve onların en yakın arkadaşları Selçuk'un baş belasıydı. Hani derler ya ilk aşklar nefretle başlar işte öyle.

Zeynep Selçuk'tan çocukluğundan beri nefret etmiştir. Çünkü Selçuk Zeynep'e çocukluğunu zehir etmişti. Abileri bir yere gidecekleri zaman Zeynep'i yanlarına istemezlerdi ve bunu da Selçuk aracılığı ile annelerine iletirlerdi. Zeynep ise hep Selçuk'nun on istemediğini sanırdı.

Neyse zamanla Selçuk'a sırıl sıklam aşık olduğunu anlar Zeynep. Selçuk da ona aşıktır. Fakat tek bir kadına bağlı kalamazdı Selçuk.

Selçuk'un da en çok korktuğu buydu ya Zeynep'i üzmek.

Zeynep onun küçük kirpisiydi ve onu üzmek en son isteyeceği şeydi.

Yan karakterlerden Emre ve Sinan ise Zeynep'in abileri ve Selçuk'un arkadaşları. Ben en çok Emre'ye üzüldüm.

Babasının ortağının kızı ile birlikte oluyor ve kız ondan hamile. Aileler durumu öğrendiğinde ise evlenmek zorunda kalıyor.Emre evlenmeyi istemese de mecburen evleniyor ve bu evliliği kıza zehir ediyor. Be burada Emre'yi suçlu buldum. Hem babası ve heme Sinan ve Selçuk tarafından defalarca uyarı almasına rağmen bildiğini okuyor. Kızla birlikte oluyor ve suçu kızın üstüne atıyor.Sonra ise bir kızları oluyor. Emre'nin ölümü benim beklemediğim bir şeydi. Sinan'a gelirsek ise gene hiç yoktan o oğlu ve sevdiği kadınla mutlu oluyor.

Zeynep ve Selçuk’un hikayesini kalplere işleyen bir hikaye.Evet evlenebilmek için neredeyse yedi yıl bekledi Selçuk ve ilk günkü kadar Zeynep’e aşık olarak hem de. Her gün biraz daha aşık oldu ve ona bağlandı. Seven kişi bekler diye düşünenlere gelsin bence bu hikaye. Eğer bence karşısındakini seviyorsa ona değer veriyorsa değil yedi yıl bir ömür bekler...

Kitabın devamı olan "Sen Benim Işığımsın" adlı hikayeyi hemen wattpad den okudum. Hikaye ise Zeynep ve Selçuk'un ikizlerinin hikayesini anlatıyor ve çok yakında inşallah onu da kitap olarak ellerimizin arasında alırız.

Yazarımıza Çok teşekkür ederim ve bu yolda başarılarınızın devamını dilerim.

"Zeynep ben de seni çok seviyorum .Ben de yüreğimi seninkinin yanına koydum. Sen benim kaderimsin. Seni daha iki yaşındayken, ilk gördüğüm anda sevdim. Parmağımı ilk tuttuğun anda... O zaman bu aşk değildi belki ;

ama seni çocukken bizden uzak tutmaya çalışırken bile sevdim. Ve mezuniyet gününde terasa geldiğin zaman, sana baktım ve seni gördüm. Seni, Kirpi'mi, on sekiz yıldır sevdiğim kızı... Ve o gün aşık oldum. Ama bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemedim. Sonunda, söylediğimde, bunun karşılıklı olduğunu bilmek her şeye değerdi Zeynep. Seni seviyorum Kirpi, sensiz bir anım bile geçsin istemiyorum ve sensizliğe nasıl dayanacağımı da bilmiyorum."